Rozanieleni zdziczałą miłością

 

"Między niebem a ziemią"

Trzeba to naprawić

Rozanieleni zdziczałą miłością
wypaczoną miłością do Boga

zaślepieni i okrutni

nie widząc nawet tego

napawają  się w szczerości serca

bieganiem kłanianiem się 

obrazom i rzeźbom

zjawom i fantazjom idolom

myśląc

że to dobre

Kto ich tego nauczył 

Jakie lodowate serce i skamieniały umysł

uczy przewrotności wobec Stwórcy

który daje ludzkości życie i piękno

głębię Cuda Siebie 

Nie upokarzaj Swego Boga

Nasycają się pochwałą dla siebie

myślą o tym jak dużo dają  Bogu

szczyptę uwagi i tolerancji 

że Jest

okruch myśli 

odłamek zdania

gdy boli wtedy przypominają sobie

że JEST

Nie upokarzaj Swego Boga

Jakie to przykre i bolesne

kiedy nie odróżniają nienawiści 

od miłowania i oddania

kiedy brud wymieszany jest z czystością

nieczystość sprowadzono do świętości

a tymczasem 

Miłość nie jest padliną

której woni znieść nie można

Umyć dłonie i stopy to za mało

Przetrzyj oczy i uszy

Nie upokarzaj Swego Boga

rozanieleni i rozmodleni 

zaślepieni 

hołdują nieprawdom

gotowi innych zniszczyć

a swoje życie oddać za fałsz

uśpieni i utuleni 

przez syreni śpiew

miłe uszom dźwięki 

magicznie sztuczki słów

spragnieni i nienasyceni

poddają się 

by pozwolić sobie na chwilę 

dawkowanej błogości

przez wyrafinowanych kłamców

i tak im z tym dobrze

Nie upokarzaj Swego Boga

Szukaj Prawdy

nawet jeśli ją znajdziesz

nadal szukaj 

jak rozsypanych skarbów po całej ziemi

Nie wystarczy wzdychać i wzruszać się

śpiewać i grać Bogu, 

pięknie i wzniośle mówić

cytować i dyskutować 

Nie wystarczy modlić się

myśleć i rozmyślać

mieć Łaskę i błogosławieństwa 

powodzenie i prowadzenie

nie można zgubić Boga wśród Jego stworzenia

jak jagodę w lesie

to niemożliwe a człowiek to robi w swej ułudzie

Nie upokarzaj Boga  

który cię umiłował Pierwszy

trzeba to naprawić